 |
| Van fotos Kameroen |
dinsdag 29 mei 2012
woensdag 2 mei 2012
zondag 15 april 2012
Bedankt
In België hebben we wat centjes ingezameld om hier in het schooltje te investeren. We hebben duidelijk gemaakt dat dit niet ieder jaar het geval zal zijn maar dat we nu geluk hebben gehad dat er heel wat mensen centjes hebben meegegeven. Dit met dank aan de familie Cattrysse, Steels, Van Hecke, De Vuyst, Parmentier. Ook parochiale werken de Zouaaf willen we bedanken voor hun grote tegemoetkoming en tenslotte alle mensen die pralines gekocht hebben of naar ons kerstkraampje geweest zijn en op die manier een duitje in het zakje hebben gegeven. Hiermee hebben we 20 borden een nieuw likje bordverf gegeven, we hebben de houten banken laten herstellen en nieuwe boeken voor Engels aangekocht. Ook voetballen, pennen, potloden, gommen, schriften, krijt en knutselmateriaal hebben we aangekocht. Verder hebben we de centjes gebruikt om grote papieren en potloden te kopen om ons didactisch materiaal te maken. Hiervoor een grote dankuwel van ons en het hele schoolteam te Mokolo Mboua.
Groetjes Annelies
Groetjes Annelies
 |
| Van Collages |
laatste weken
Hallo allemaal,
Ons verblijf in Kameroen begint enorm te korten. We vinden het spijtig, we willen graag nog wat blijven maar de warmte maakt dit een beetje onmogelijk. We hebben deze week buiten geslapen omdat het binnen niet meer lukt. Het was een bijzondere ervaring. Ik sliep tussen de mama en de kleindochter ‘Adelaïde’.
Deze laatste week hebben we het didactisch materiaal dat we in de vakantie gemaakt hebben in de klassen geïnstalleerd. Ook hebben we nog enkele Engelse liedjes en lesjes gegeven. Op het einde van deze week hebben we aan het lerarenkorps enkele didactische werkvormen voorgesteld. We hebben vaak opgemerkt dat de lessen steeds op dezelfde manier gegeven worden. Vaak is dit vermoeiend voor de kinderen en daardoor verliezen ze de aandacht. Omdat monsieur le directeur heel geïnteresseerd was in differentiatie hebben we dit tijdens de evaluation voorgesteld. De leerkrachten volgden met veel interesse en namen deel aan onze uiteenzetting. Hieronder enkele foto’s van ons didactisch materiaal.
Ons verblijf in Kameroen begint enorm te korten. We vinden het spijtig, we willen graag nog wat blijven maar de warmte maakt dit een beetje onmogelijk. We hebben deze week buiten geslapen omdat het binnen niet meer lukt. Het was een bijzondere ervaring. Ik sliep tussen de mama en de kleindochter ‘Adelaïde’.
Deze laatste week hebben we het didactisch materiaal dat we in de vakantie gemaakt hebben in de klassen geïnstalleerd. Ook hebben we nog enkele Engelse liedjes en lesjes gegeven. Op het einde van deze week hebben we aan het lerarenkorps enkele didactische werkvormen voorgesteld. We hebben vaak opgemerkt dat de lessen steeds op dezelfde manier gegeven worden. Vaak is dit vermoeiend voor de kinderen en daardoor verliezen ze de aandacht. Omdat monsieur le directeur heel geïnteresseerd was in differentiatie hebben we dit tijdens de evaluation voorgesteld. De leerkrachten volgden met veel interesse en namen deel aan onze uiteenzetting. Hieronder enkele foto’s van ons didactisch materiaal.
 |
| Van Collages |
vrijdag 6 april 2012
Didactisch materiaal
Hallo allemaal,
In de paasvakantie hebben we heel wat didactisch materiaal gefabriceerd. Wij hebben aan de leerkrachten gevraagd wat ze graag in hun klas willen om de lessen een beetje gedifferentieerd en boeiender te geven. Ze wouden heel graag tekeningen en prenten omdat ze niets kunnen illustreren. We hebben tekeningen over alle soorten dieren, prenten over hygiëne en ziektes, prenten over naar de markt gaan, prenten over familie, getalbeelden, woordlijnen... en dit steeds in het Engels en in het Frans. Het was vermoeiend maar zijn fier op ons werk.
Hieronder enkele voorbeelden, als de prenten in de klassen ophangen vullen we zeker aan.
In de paasvakantie hebben we heel wat didactisch materiaal gefabriceerd. Wij hebben aan de leerkrachten gevraagd wat ze graag in hun klas willen om de lessen een beetje gedifferentieerd en boeiender te geven. Ze wouden heel graag tekeningen en prenten omdat ze niets kunnen illustreren. We hebben tekeningen over alle soorten dieren, prenten over hygiëne en ziektes, prenten over naar de markt gaan, prenten over familie, getalbeelden, woordlijnen... en dit steeds in het Engels en in het Frans. Het was vermoeiend maar zijn fier op ons werk.
Hieronder enkele voorbeelden, als de prenten in de klassen ophangen vullen we zeker aan.
Bezoek weeshuis
Hey,
Omdat we voor ons project met de dove kinderen graag een globaal idee willen over de gehandicaptenzorg zijn we iets verder gaan kijken. In de buurt van Maroua is er een weeshuis met ook een opvangcentrum voor mentaal gehandicapten , dove kinderen, blinde kinderen en zieke kinderen of baby’s… . De gehandicapte kinderen konden we nu niet bezoeken. Zij zijn in de vakantie naar hun gezinnen en blijven niet op het internaat. Toch was het werkelijk prachtig om te zien hoe dit alles was ingericht. Het is opgericht en wordt geleid door Italianen en Fransen. Ze hebben een boerderij om zichzelf te onderhouden. Ze kweken vitaminen en algen als medicatie. Ook mogen de gehandicapte kinderen er paardrijden (hypotherapie). Er is een houtzagerij om artisanale materialen te maken die ze dan weer verkopen als inkomsten. De baby'tjes worden er heel goed verzorgd. Er is een kleuter- en lagere school aangebouwd en er is een grote integratie van de mensen van de omgeving de er werken aan een leefbaar loon. Het deed deugd om zo een initiatief te zien. Ik heb zelf een gehandicapt zusje en ze zou haar hier heel goed hebben. Als je dat kan zeggen moet het toch werkelijk goed zijn. Het is wel een groot contrast met de opvang van onze dove kinderen in Mokolo, zij worden minder goed verzorgd. Toch is er daar ook al veel verbetering en integratie. Wij hebben al onze souvenirs in de artisanale winkel van het weeshuis gekocht, zo steunen we ook nog een beetje dit weeshuis. Daar leerden we een fransman kennen die zelf ook 15 weeskinderen bij zich thuis in Kameroen opvangt. We zijn ook hem in de namiddag gaan bezoeken. Wat een prachtige dag. Hij nodigde ons uit om Pasen met hem en zijn gezin te vieren maar dat hebben ik en Jeroen geweigerd omdat ons gezin ons ook thuis wil en mijn mama die hier nu een weekje in Maroua verblijft eens wil zien. Fabienne en Barbara kunnen nu wel Pasen vieren in een Afrikaans gezin wat veel leuker is dan enkel met hun tweetjes. Je leest het goed dat mijn mama is hier nu, zij verblijft een weekje in Maroua om ons even te bezoeken en ook enkele indrukken op te doen. Dat deed eigenlijk echt deugd.
Omdat we voor ons project met de dove kinderen graag een globaal idee willen over de gehandicaptenzorg zijn we iets verder gaan kijken. In de buurt van Maroua is er een weeshuis met ook een opvangcentrum voor mentaal gehandicapten , dove kinderen, blinde kinderen en zieke kinderen of baby’s… . De gehandicapte kinderen konden we nu niet bezoeken. Zij zijn in de vakantie naar hun gezinnen en blijven niet op het internaat. Toch was het werkelijk prachtig om te zien hoe dit alles was ingericht. Het is opgericht en wordt geleid door Italianen en Fransen. Ze hebben een boerderij om zichzelf te onderhouden. Ze kweken vitaminen en algen als medicatie. Ook mogen de gehandicapte kinderen er paardrijden (hypotherapie). Er is een houtzagerij om artisanale materialen te maken die ze dan weer verkopen als inkomsten. De baby'tjes worden er heel goed verzorgd. Er is een kleuter- en lagere school aangebouwd en er is een grote integratie van de mensen van de omgeving de er werken aan een leefbaar loon. Het deed deugd om zo een initiatief te zien. Ik heb zelf een gehandicapt zusje en ze zou haar hier heel goed hebben. Als je dat kan zeggen moet het toch werkelijk goed zijn. Het is wel een groot contrast met de opvang van onze dove kinderen in Mokolo, zij worden minder goed verzorgd. Toch is er daar ook al veel verbetering en integratie. Wij hebben al onze souvenirs in de artisanale winkel van het weeshuis gekocht, zo steunen we ook nog een beetje dit weeshuis. Daar leerden we een fransman kennen die zelf ook 15 weeskinderen bij zich thuis in Kameroen opvangt. We zijn ook hem in de namiddag gaan bezoeken. Wat een prachtige dag. Hij nodigde ons uit om Pasen met hem en zijn gezin te vieren maar dat hebben ik en Jeroen geweigerd omdat ons gezin ons ook thuis wil en mijn mama die hier nu een weekje in Maroua verblijft eens wil zien. Fabienne en Barbara kunnen nu wel Pasen vieren in een Afrikaans gezin wat veel leuker is dan enkel met hun tweetjes. Je leest het goed dat mijn mama is hier nu, zij verblijft een weekje in Maroua om ons even te bezoeken en ook enkele indrukken op te doen. Dat deed eigenlijk echt deugd.
Abonneren op:
Posts (Atom)